Art. 24. - [Pozostałe kary pieniężne] - Rolnictwo ekologiczne i produkcja ekologiczna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1235 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 29 czerwca 2023 r.
Art.  24.  [Pozostałe kary pieniężne]
1. 
Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która:
1)
uniemożliwia organowi Inspekcji prowadzenie czynności kontrolnych w ramach nadzoru, o którym mowa w art. 4 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
2)
utrudnia organowi Inspekcji prowadzenie czynności kontrolnych w ramach nadzoru, o którym mowa w art. 4 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
3)
nie zapewnia pracownikom Inspekcji dostępu do jednostek produkcyjnych lub nie udostępnia dokumentów lub informacji, lub nie udziela pomocy w zakresie niezbędnym do sprawdzenia prawidłowości przeprowadzenia przez jednostki certyfikujące kontroli urzędowej, w przypadkach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 6 i ust. 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
4)
wprowadza do obrotu produkty lub substancje, o których mowa w art. 31 rozporządzenia 2018/848, niedopuszczone do stosowania w produkcji ekologicznej na podstawie art. 9 lub art. 24 rozporządzenia 2018/848, które zostały oznakowane w sposób sugerujący, że dane produkty lub substancje są dopuszczone zgodnie z przepisami rozporządzenia 2018/848 do stosowania w produkcji ekologicznej, w tym przez oznakowanie określeniem "ekologiczny" lub pochodną tego określenia, lub określeniem "eko" lub "bio", podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzony do obrotu środek, produkt lub substancję za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
5)
wprowadza do obrotu produkt rolnictwa ekologicznego jako produkt rolnictwa ekologicznego, który został oznakowany z naruszeniem art. 30, art. 32 lub art. 33 rozporządzenia 2018/848, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
6)
wprowadza do obrotu produkt, który nie jest objęty certyfikatem, o którym mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia 2018/848, ale jest oznakowany jako produkt rolnictwa ekologicznego lub jako produkt w okresie konwersji, podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzone do obrotu produkty, nie niższej jednak niż 1000 zł;
7)
działa jako jednostka certyfikująca w zakresie zadań określonych w art. 40 ust. 1 rozporządzenia 2018/848, które nie zostały jej przekazane, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
8)
stosuje w reklamie lub opisie handlowym produktu, który nie jest objęty certyfikatem, o którym mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia 2018/848, określenia odnoszące się do produkcji ekologicznej, w tym przez użycie określenia "ekologiczny" lub pochodne tego określenia, lub określenia "eko" lub "bio", podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzone do obrotu produkty, nie niższej jednak niż 1000 zł;
9)
nie wypełnia obowiązku wymienionego w art. 35 ust. 6 rozporządzenia 2018/848, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwukrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary;
10)
wykorzystuje logo produkcji ekologicznej Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia 2018/848, wbrew zakazowi określonemu w art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2018/848, podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzone do obrotu produkty, nie niższej jednak niż 500 zł;
11)
wprowadza do obrotu produkt jako ekologiczny lub produkt w okresie konwersji lub stosuje go w produkcji ekologicznej wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 41 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2018/848, podlega karze pieniężnej w wysokości do 200% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzone do obrotu produkty, nie niższej jednak niż 1000 zł;
12)
wprowadza do obrotu produkt jako ekologiczny lub produkt w okresie konwersji wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 42 ust. 2 rozporządzenia 2018/848, podlega karze pieniężnej w wysokości do 300% korzyści majątkowej, którą uzyskała lub którą mogłaby uzyskać za wprowadzone do obrotu produkty, nie niższej jednak niż 1500 zł.
2. 
Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która wprowadza ponownie do obrotu produkt, środek lub substancję tego samego rodzaju, która nie odpowiada wymaganiom określonym odpowiednio w przepisach wymienionych w ust. 1 pkt 4-6, 11 lub 12 ze względu na to samo naruszenie, podlega karze pieniężnej ustalonej - w zależności od stwierdzonego naruszenia - odpowiednio zgodnie z ust. 1 pkt 4-6, 11 lub 12, podwyższonej o wysokość kar pieniężnych wymierzonych w okresie 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia czynności kontrolnych.
3. 
Inspektor rolnictwa ekologicznego, który nie wypełnia obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 7, podlega karze pieniężnej w wysokości do jednokrotności przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary.
4. 
Kara pieniężna:
1)
o której mowa:
a)
w ust. 1 pkt 3 lub 7 oraz w ust. 3, jest wymierzana, w drodze decyzji, przez Głównego Inspektora,
b)
w ust. 1 pkt 1, 2, 4-6 lub 8-12, jest wymierzana, w drodze decyzji, przez wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności kontrolnych przez właściwy organ;
2)
o której mowa w ust. 2, jest wymierzana, w drodze decyzji, przez organ, którego właściwość została określona zgodnie z pkt 1.