Rozdział 2 - Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego - Zawód ratownika medycznego oraz samorząd ratowników medycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.2187 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 października 2023 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Rozdział  2

Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego

Zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która:

1)
posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2)
posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu ratownika medycznego;
3)
posiada znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego;
4)
spełnia następujące wymagania:
a)
rozpoczęła przed dniem 1 października 2019 r. studia na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne lub medycyna ratunkowa i uzyskała tytuł zawodowy licencjata lub magistra na tym kierunku (tej specjalności) lub
b)
rozpoczęła po roku akademickim 2018/2019 studia przygotowujące do wykonywania zawodu ratownika medycznego, prowadzone zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 68 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, 1088, 1234 i 1672), i uzyskała tytuł zawodowy licencjata lub magistra, lub
c)
rozpoczęła przed dniem 1 marca 2013 r. naukę w publicznej szkole policealnej lub niepublicznej szkole policealnej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego ratownika medycznego albo dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie ratownik medyczny, lub
d)
posiada dyplom wydany w państwie innym niż państwo członkowskie, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce za równoważny z dyplomem i tytułem zawodowym, o którym mowa w lit. a lub b, i uzyskała prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2023 r. poz. 519, 185 i 547) albo ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2021 r. poz. 1697 oraz z 2023 r. poz. 547), lub
e)
posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego uznane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 334), lub
f)
posiada kwalifikacje uzyskane przed dniem 1 stycznia 2021 r. w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uznane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej przez Krajową Radę Ratowników Medycznych zwaną dalej "Krajową Radą";
5)
swoim dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu ratownika medycznego, w szczególności nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
6)
posiada prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego.
1. 
Obowiązek, o którym mowa w art. 2 pkt 3, uważa się za spełniony, jeżeli osoba ukończyła studia na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne lub medycyna ratunkowa lub studia przygotowujące do wykonywania zawodu ratownika medycznego - prowadzone w języku polskim lub publiczną szkołę policealną lub niepubliczną szkołę policealną o uprawnieniach szkoły publicznej - kształcące w języku polskim albo uzyskała dokument potwierdzający znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności gdy znajomość języka polskiego jest potwierdzona pozytywnym złożeniem egzaminu z języka polskiego zorganizowanego i przeprowadzonego przez Krajową Radę.
2. 
Krajowa Rada ocenia dokumenty potwierdzające znajomość języka polskiego, biorąc pod uwagę wymagany zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie niezbędny do wykonywania zawodu ratownika medycznego, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 6.

Opłatę za egzamin, o którym mowa w art. 3 ust. 1, ponosi osoba zdająca, a wpływy z tego tytułu stanowią przychód Krajowej Rady. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego w roku poprzedzającym rok, w którym osoba zdająca wnosi opłatę za egzamin, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

1. 
Pozytywne złożenie egzaminu z języka polskiego jest potwierdzane zaświadczeniem wystawionym przez Krajową Radę.
2. 
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
dane osoby, która przystąpiła do egzaminu:
a)
imię (imiona) i nazwisko,
b)
datę i miejsce urodzenia;
2)
dane dotyczące Krajowej Rady;
3)
imię (imiona) i nazwisko Prezesa Krajowej Rady;
4)
datę złożenia egzaminu.

Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1)
zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie niezbędny do wykonywania zawodu ratownika medycznego,
2)
sposób przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oraz wzór zaświadczenia o pozytywnym złożeniu tego egzaminu,
3)
wysokość opłaty za egzamin, o którym mowa w art. 3 ust. 1

- uwzględniając zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 33, prawidłowe przygotowanie i przebieg egzaminu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oraz koszty jego przeprowadzenia.

1. 
W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii osobie, która uzyskała poza terytorium państw członkowskich kwalifikacje do wykonywania zadań zawodowych, o których mowa w art. 33 ust. 1, można udzielić zgody na wykonywanie zawodu ratownika medycznego, jeżeli spełnia następujące warunki:
1)
posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2)
jej stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu ratownika medycznego;
3)
posiada znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego;
4)
posiada:
a)
dyplom wydany poza terytorium państw członkowskich potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego ratownika medycznego lub
b)
dokumenty potwierdzające co najmniej 3-letnie doświadczenie zawodowe w wykonywaniu zadań zawodowych, o których mowa w art. 33 ust. 1, uzyskane w okresie ostatnich 5 lat poprzedzających udzielenie zgody.
2. 
Minister właściwy do spraw zdrowia zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej wykaz dokumentów poświadczających spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i pkt 4 lit. b.
1. 
Zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, udziela minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek osoby, o której mowa w art. 7 ust. 1. Decyzja ta podlega natychmiastowemu wykonaniu. Decyzja ta jest wydawana na okres 5 lat od dnia jej wydania i stanowi podstawę do uzyskania prawa wykonywania zawodu na czas określony. Decyzja ta nie może być wydana ponownie.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane osoby, o której mowa w art. 7 ust. 1:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
nazwisko rodowe;
3)
płeć;
4)
datę i miejsce urodzenia;
5)
numer PESEL, a w przypadku jego braku - serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;
6)
obywatelstwo (obywatelstwa);
7)
nazwę państwa, w którym zostały uzyskane kwalifikacje, jeżeli dotyczy;
8)
adres do korespondencji, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada;
9)
numer i datę wydania dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu zawodowego ratownika medycznego, jeżeli dotyczy;
10)
informację o doświadczeniu zawodowym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b, jeżeli dotyczy.
1. 
Dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 1, wraz z wnioskiem mogą zostać złożone przez wnioskodawcę do ministra właściwego do spraw zdrowia także za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej. Konsul Rzeczypospolitej Polskiej przesyła drogą elektroniczną odwzorowanie cyfrowe dokumentów do ministra właściwego do spraw zdrowia za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
2. 
W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do konsula Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa, gdzie dokumenty te zostały wydane, lub do konsula Rzeczypospolitej Polskiej, do którego dokumenty te zostały złożone, z wnioskiem o weryfikację autentyczności tych dokumentów.
1. 
W celu udzielenia zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia może wystąpić do konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny ratunkowej o opinię, przekazując mu drogą elektroniczną odwzorowanie cyfrowe dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 1.
2. 
Konsultant krajowy w dziedzinie medycyny ratunkowej wydaje opinię, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia ministra właściwego do spraw zdrowia.
1. 
W przypadku stwierdzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie przesłanych dokumentów, że wnioskodawca spełnia warunki do wydania zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję, o której mowa w art. 8 ust. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia przesyła elektronicznie odwzorowaną decyzję do właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
2. 
Po otrzymaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, konsul Rzeczypospolitej Polskiej wydaje wizę, chyba że zachodzą podstawy do odmowy jej wydania.

Osoba, która otrzymała zgodę, o której mowa w art. 7 ust. 1, wykonuje zadania zawodowe, o których mowa w art. 33 ust. 1, pod nadzorem ratownika medycznego albo lekarza wyznaczonych przez kierownika podmiotu leczniczego, w którym osoba ta wykonuje zadania zawodowe.

Osoba, która otrzymała zgodę, o której mowa w art. 7 ust. 1, ma obowiązek zgłosić ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w jakim podmiocie leczniczym i przez jaki okres będzie wykonywała zadania zawodowe, o których mowa w art. 33 ust. 1. Zgłoszenia dokonuje w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczeń zdrowotnych w podmiocie leczniczym. Brak zgłoszenia może stanowić podstawę do cofnięcia zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1.

W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia informacji, zgodnie z którymi udzielanie świadczeń zdrowotnych przez ratownika medycznego stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia pacjentów, minister właściwy do spraw zdrowia cofa temu ratownikowi medycznemu zgodę, o której mowa w art. 7 ust. 1.

Cofnięcie zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej. W przypadku, o którym mowa w art. 14, decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Zgoda, o której mowa w art. 7 ust. 1, wygasa z mocy prawa w przypadku:

1)
uzyskania prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie;
2)
ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego ratownika medycznego;
3)
złożenia przez ratownika medycznego oświadczenia o zrzeczeniu się wynikających z niej uprawnień;
4)
śmierci ratownika medycznego.
1. 
Na podstawie decyzji, o której mowa w art. 8 ust. 1, Krajowa Rada przyznaje w formie uchwały adresatowi tej decyzji prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego, wydaje, w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji i wniosku, o którym mowa w art. 23 ust. 4, dokument "Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego" oraz wpisuje ratownika medycznego do rejestru, o którym mowa w art. 137.
2. 
Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, jest przyznawane na okres 5 lat.
1. 
Ratownik medyczny, który posiada uprawnienia do wykonywania zawodu ratownika medycznego nabyte w państwie członkowskim, może tymczasowo i okazjonalnie wykonywać zawód ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli złoży do Krajowej Rady:
1)
pisemne oświadczenie o zamiarze tymczasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
dokument potwierdzający obywatelstwo;
3)
zaświadczenie, które zostało wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego, stwierdzające, że ratownik ten zgodnie z prawem wykonuje w tym państwie zawód ratownika medycznego oraz że w czasie składania oświadczenia nie obowiązuje go zakaz, nawet tymczasowy, wykonywania zawodu ratownika medycznego;
4)
dokumenty potwierdzające kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego.
2. 
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, składa się przed rozpoczęciem wykonywania zawodu ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy i ponawia w każdym roku, w którym ratownik medyczny zamierza wykonywać zawód w sposób tymczasowy i okazjonalny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. 
Ratownik medyczny, o którym mowa w ust. 1, przedkłada Krajowej Radzie dokumenty określone w ust. 1 pkt 2-4 przed rozpoczęciem wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy oraz jest obowiązany do niezwłocznego informowania Krajowej Rady o zmianie informacji zawartych w tych dokumentach.

Ratownik medyczny, o którym mowa w art. 18 ust. 1, z chwilą złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, oraz dokumentów, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2-4, zostaje wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 144.

W zakresie nieuregulowanym w ustawie do ratownika medycznego, o którym mowa w art. 18 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Ratownik medyczny, o którym mowa w art. 18 ust. 1, udzielający świadczeń czasowo i okazjonalnie wyłącznie w ramach umów międzynarodowych zawartych z państwem członkowskim w celu współpracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego, nie składa Krajowej Radzie dokumentów, o których mowa w art. 18 ust. 1. Przepisów art. 18-20 nie stosuje się.

Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego przyznaje Krajowa Rada.

1. 
W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego osoba spełniająca warunki określone w art. 2 pkt 1-5 albo osoba, która uzyskała zgodę, o której mowa w art. 7 ust. 1, składa wniosek do Krajowej Rady.
2. 
W przypadku osób, o których mowa w art. 2, wniosek zawiera następujące dane dotyczące osoby ubiegającej się o przyznanie prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
numer PESEL, a w przypadku jego braku - serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;
3)
obywatelstwo (obywatelstwa);
4)
adres miejsca zamieszkania;
5)
adres do korespondencji, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada;
6)
nazwę i adres szkoły lub uczelni oraz datę jej ukończenia;
7)
numer i datę wydania dokumentu potwierdzającego uzyskanie kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu ratownika medycznego;
8)
oświadczenie, że osoba ta nie została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
9)
tytuł zawodowy;
10)
wskazanie dokumentu, na podstawie którego cudzoziemiec niebędący obywatelem państwa członkowskiego uzyskał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub innego dowodu potwierdzającego posiadanie przez cudzoziemca prawa pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dotyczy.
3. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:
1)
w przypadku osób, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. a-c:
a)
oryginały lub notarialnie poświadczone kopie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. a-c,
b)
pisemne oświadczenie o następującej treści: "Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia oświadczam, że posiadam pełną zdolność do czynności prawnych.",
c)
wizerunek twarzy ratownika medycznego zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2022 r. poz. 671 oraz z 2023 r. poz. 1234),
d)
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu ratownika medycznego;
2)
w przypadku osób, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. d:
a)
tłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego oryginały lub notarialnie poświadczone kopie dokumentów, na podstawie których potwierdzono spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. d,
b)
pisemne oświadczenie o treści określonej w pkt 1 lit. b,
c)
wizerunek twarzy ratownika medycznego zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych,
d)
kopię dokumentu, na podstawie którego cudzoziemiec niebędący obywatelem państwa członkowskiego uzyskał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub innego dowodu potwierdzającego posiadanie przez cudzoziemca prawa pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
e)
dokument potwierdzający znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego,
f)
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu ratownika medycznego;
3)
w przypadku osób, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. e:
a)
oryginały lub notarialnie poświadczone kopie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. e,
b)
pisemne oświadczenie o treści określonej w pkt 1 lit. b,
c)
wizerunek twarzy ratownika medycznego zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych,
d)
dokument potwierdzający znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu ratownika medycznego,
e)
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu ratownika medycznego.
4. 
W przypadku osób, o których mowa w art. 7 ust. 1, wniosek zawiera następujące dane dotyczące osoby ubiegającej się o przyznanie prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
numer PESEL, a w przypadku jego braku - serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;
3)
obywatelstwo (obywatelstwa);
4)
adres miejsca zamieszkania;
5)
adres do korespondencji, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada;
6)
nazwę i adres szkoły lub uczelni oraz datę jej ukończenia;
7)
tytuł zawodowy;
8)
numer i datę decyzji, o której mowa w art. 8 ust. 1.
5. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się:
1)
oryginał lub notarialnie poświadczoną kopię decyzji, o której mowa w art. 8 ust. 1;
2)
pisemne oświadczenie o treści określonej w ust. 3 pkt 1 lit. b;
3)
wizerunek twarzy ratownika medycznego zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych;
4)
zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu ratownika medycznego.
1. 
Krajowa Rada przyznaje prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego w formie uchwały niezwłocznie po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w art. 23 ust. 2, wraz z kompletem dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 3, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia ich otrzymania.
2. 
W przypadku stwierdzenia braków formalnych Krajowa Rada w terminie 14 dni od dnia otrzymania dokumentów wzywa do ich uzupełnienia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Krajowa Rada może odmówić przyznania prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego wyłącznie w przypadku, gdy stwierdzi, że osoba ubiegająca się o to prawo nie spełnia warunków, o których mowa w art. 2. Odmowa przyznania prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego oraz stwierdzenie utraty tego prawa następują w drodze uchwały Krajowej Rady. Do uchwały Krajowej Rady stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) dotyczące decyzji administracyjnej.

Osoba, której przyznano prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego, podlega wpisowi do rejestru, o którym mowa w art. 137. Ratownikowi medycznemu wpisanemu do rejestru, o którym mowa w art. 137, Krajowa Rada wydaje dokument "Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego".

1. 
Wpis do rejestru, o którym mowa w art. 137, podlega opłacie.
2. 
Wysokość opłaty określa Krajowa Rada. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w drodze obwieszczenia, do dnia 15 stycznia każdego roku. Opłata stanowi przychód Krajowej Izby Ratowników Medycznych.
3. 
Potwierdzenie wniesienia opłaty ratownik medyczny dołącza do wniosku, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i 4.

Dokument "Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego" zawiera:

1)
nazwę dokumentu "Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego" oraz nazwę dokumentu w języku angielskim;
2)
numer prawa wykonywania zawodu;
3)
datę uzyskania prawa wykonywania zawodu;
4)
termin jego ważności, jeżeli dotyczy;
5)
wskazanie organu przyznającego prawo wykonywania zawodu;
6)
imię (imiona) i nazwisko;
7)
tytuł zawodowy;
8)
wizerunek twarzy ratownika medycznego zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych;
9)
numer seryjny dokumentu;
10)
adnotację o następującej treści: "Prawo wykonywania zawodu jest dokumentem uprawniającym do wykonywania zawodu ratownika medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.";
11)
adnotację, że dane prawo wykonywania zawodu jest przyznane na podstawie zgody ministra właściwego do spraw zdrowia na okres 5 lat, jeżeli dotyczy;
12)
wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej;
13)
elementy zabezpieczające przed fałszerstwem, uwzględniające minimalne zabezpieczenia dla dokumentów publicznych kategorii drugiej określone w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1006).

Minister właściwy do spraw zdrowia może upoważnić Krajową Radę do wykonywania w jego imieniu zadań określonych w art. 11, art. 14, art. 34 ust. 2 i 3, art. 35, art. 36 ust. 1 oraz art. 37-39 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych, a także do zawarcia umowy w sprawie wytwarzania blankietów dokumentów publicznych ze spółką w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 tej ustawy albo innym podmiotem, o których mowa w art. 11 i art. 18 tej ustawy.

Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady, określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu "Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego" oraz opis zabezpieczeń tego dokumentu przed fałszerstwem, kierując się koniecznością zapewnienia ochrony danych osobowych oraz sposobem użytkowania dokumentu.

1. 
Ratownik medyczny traci prawo wykonywania zawodu w przypadku:
1)
ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego;
2)
cofnięcia zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1;
3)
prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4)
prawomocnego orzeczenia przez sąd ratowników medycznych kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu.
2. 
Sąd wydający orzeczenie w przedmiocie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, informuje o tym fakcie Krajową Radę niezwłocznie po uprawomocnieniu się tego orzeczenia.

Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego wygasa w przypadku:

1)
upływu 5 lat od dnia wydania zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1;
2)
wygaśnięcia zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1;
3)
złożenia przez ratownika medycznego oświadczenia o zrzeczeniu się uprawnień wynikających ze zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1;
4)
śmierci ratownika medycznego.