Potrącanie z zobowiązań podatkowych podatnika jego wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa.

Monitor Polski

M.P.1949.A-66.864

Akt utracił moc

Wersja od: 24 września 1949 r.

INSTRUKCJA

MINISTRA SKARBU

z dnia 3 września 1949 r.

w sprawie potrącania z zobowiązań podatkowych podatnika jego wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa.

W związku z przepisem ust. 1 art. 34 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 173) zarządzam, co następuje:

§ 1. Na wniosek dłużnika ulega potrąceniu z zobowiązania podatkowego jego wzajemna, bezsporna i wymagalna wierzytelność wobec Skarbu Państwa, płatna z kredytów budżetowych, podlegających uruchomieniu w Ministerstwie Skarbu oraz w izbach i urzędach skarbowych.

§ 2. Potrącenie następuje na podstawie zaświadczenia, wystawionego przez władzę asygnującą, podpisanego przez osoby upoważnione do podpisywania asygnat i zaopatrzonego w odcisk pieczęci urzędowej, której wzór odcisku został złożony w organie skarbowym.

§ 3. Władza asygnującą sporządza zaświadczenie według załączonego wzoru, podając w nim:

1) nazwisko i imię i adres wierzyciela Skarbu Państwa,

2) stwierdzenie istnienia bezspornej i wymagalnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa,

3) sumę podlegającej potrąceniu wierzytelności i datę jej wymagalności,

4) określenie tytułu wierzytelności,

5) określenie tytułu budżetowego (części, działu, rozdziału i paragrafu budżetu), z którego ma być asygnowana wierzytelność, oraz nazwę organu skarbowego, w którym kredyt będzie uruchomiony,

6) oświadczenie władzy asygnującej, że suma określona w zaświadczeniu zostanie przekazana właściwej izbie skarbowej niezwłocznie po uzyskaniu kredytu, a w każdym razie w ciągu 6 miesięcy, licząc od daty wystawienia zaświadczenia, jednak przed wygaśnięciem kredytu,

7) datę wystawienia zaświadczenia.

§ 4. Suma zaświadczenia nie może przekraczać wysokości płatnego zobowiązania podatkowego.

§ 5. Przepisy o kontroli budżetowej, dotyczące wstępnego wizowania asygnat, mają odpowiednie zastosowanie do zaświadczeń.

§  6.

1. Władza asygnująca doręcza zaświadczenie organowi skarbowemu, w którym ma uruchomione kredyty. Organ skarbowy, po stwierdzeniu autentyczności podpisów i odcisku pieczęci na zaświadczeniu, przekazuje zaświadczenie do zrealizowania urzędowi skarbowemu (rewizyjnemu), w którym dłużnik ma przypisane zobowiązania podatkowe.

2. Urząd skarbowy (rewizyjny) księguje sumę zaświadczenia analogicznie jak wpłatę przelewem, wydając podatnikowi zaświadczenie o sposobie zarachowania wpłaty, w którym czyni adnotację o dokonaniu wpłaty zaświadczeniem. Jednocześnie urząd skarbowy zapisuje sumę zaświadczenia na rozchód rachunku sum obrotowych p. n. "Sumy wpłacone na podatki zaświadczeniami władz asygnujących", przy czym zaświadczenie służy jako dowód rozchodowy.

§  7.

1. Przekazana przez władzę asygnującą suma na pokrycie zaświadczenia podlega zarachowaniu bezpośrednio na wyrównanie sum obrotowych.

2. Jeżeli przekazanie sumy zaświadczenia nie nastąpiło we właściwym terminie, izba skarbowa zarządza bezzwłocznie zablokowanie odpowiednich sum kredytów i wzywa władzę asygnującą do dokonania przelewu w ciągu dni 14. Jeżeli wygaśnięcie kredytów miałoby nastąpić przed upływem terminu 14-to dniowego, izba skarbowa wyznaczy termin odpowiednio krótszy.

3. Po bezskutecznym upływie terminu, wymienionego w ust. 2, izba skarbowa zarządza dokonanie przelewu na podstawie własnej asygnaty, skierowanej do organu skarbowego, prowadzącego rachunek kredytów.

4. Jeżeli rachunek kredytów prowadzony jest przez organ skarbowy podlegający innej izbie skarbowej lub przez Ministerstwo Skarbu, izba skarbowa zwraca się o zablokowanie kredytów i ewentualne dokonanie przelewu do terytorialnie właściwej izby skarbowej względnie Ministerstwa Skarbu.

5. O dokonaniu przelewu organ skarbowy, realizujący asygnatę, zawiadamia władzę asygnującą przez doręczenie jej talonu asygnaty.

§ 8. W przypadku braku na rachunku władzy asygnującej odpowiedniego kredytu na pokrycie należności wynikającej z zaświadczenia, izba skarbowa zawiadamia o tym Ministerstwo Skarbu, przesyłając odpis tego zaświadczenia.

§ 9. Instrukcja niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą okólnik Ministerstwa Skarbu z dnia 27 lipca 1946 r. Nr D V/1-25h/39/40 w sprawie potrącania z zobowiązań podatkowych podatnika jego wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa (Dz. U. Min. Sk. Nr 15, poz. 168).

ZAŁĄCZNIK 

ZAŚWIADCZENIE.

.......... zaświadcza, że ob. ..........

(nazwa władzy asygnującej)

.......... zamieszkały w ..........

posiada bezsporną wierzytelność wobec Skarbu Państwa w kwocie zł .......... (słownie ..........)

z tytułu ..........

Powyższa wierzytelność stała się wymagalną dnia ..........

Zaświadczenie niniejsze wydaje się w celu zaliczenia wierzytelności na poczet zobowiązań podatkowych podatnika w Urzędzie Skarbowym (Rewizyjnym) w ..........

Jednocześnie ..........

(nazwa władzy asygnującej)

oświadcza, że powyższa kwota zostanie wyasygnowana z kredytów budżetu za rok 19.. Cz. ... Dz. ... Rozdz. ... § ..., podlegających uruchomieniu w ..........

(nazwa organu skarbowego)

oraz przekazana Izbie Skarbowej w ..........

niezwłocznie po uruchomieniu kredytu, najdalej w terminie 6 miesięcy, jednak przed terminem wygaśnięcia kredytów.

.......... dnia .......... odcisk pieczęci

Podpisy:

Adnotacja Kontrolera Budżetowego

Adnotacja Urzędu Skarbowego (Rew.).