Rozdział 54 - Pomoc prawna i doręczenia w sprawach karnych. - Kodeks postępowania karnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1969.13.96
Akt utracił moc Wersja od: 18 października 1997 r.
Rozdział 54.
Pomoc prawna i doręczenia w sprawach karnych.
Pomoc prawna i doręczenia w sprawach karnych.
W drodze pomocy prawnej mogą być dokonywane niezbędne czynności postępowania karnego, a w szczególności:
1)
doręczanie pism osobom przebywającym za granicą lub instytucjom mającym siedzibę za granicą, 2)
przesłuchiwanie osób w charakterze oskarżonych, świadków lub biegłych, 3)
dokonywanie oględzin oraz przeszukiwanie pomieszczeń i osób, zajęcie przedmiotów i wydawanie przedmiotów tych za granicę, 4)
wzywanie osób przebywających za granicą do osobistego dobrowolnego stawiennictwa przed sądem lub prokuratorem w celu przesłuchania w charakterze świadka lub konfrontacji, jak również doprowadzenie w tym celu osób pozbawionych w tym czasie wolności, 5)
udzielanie akt i dokumentów oraz informacji o karalności oskarżonych.§ 1.
O doręczenie pisma przebywającej za granicą osobie, która ma obywatelstwo polskie, lub o przesłuchanie takiej osoby w charakterze oskarżonego, świadka lub biegłego sąd lub prokurator zwraca się do polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego.§ 2.
W razie niemożności dokonania czynności w sposób określony w § 1 można zwracać się o dokonanie tych czynności do sądu lub innego organu państwa obcego. W wypadku gdy chodzi o dokonanie przeszukania, zajęcia i wydania przedmiotu, należy do wniosku dołączyć duplikat postanowienia sądu lub prokuratora nakazującego przeprowadzenie tej czynności w danej sprawie.§ 1.
Sądy i prokuratury udzielają pomocy prawnej na wniosek sądów i prokuratur państw obcych.§ 2.
Sąd i prokurator odmawiają udzielenia pomocy prawnej i przekazują odmowę właściwym organom obcego państwa, jeżeli żądana czynność byłaby sprzeczna z zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, albo naruszałaby jej suwerenność.§ 3.
Sąd i prokurator mogą odmówić udzielenia pomocy prawnej, jeżeli: 1)
wykonanie żądanej czynności nie należy do zakresu działania sądu lub prokuratora według prawa polskiego, 2)
państwo, od którego wniosek o udzielenie pomocy prawnej pochodzi, nie zapewnia w tym zakresie wzajemności, 3)
wniosek dotyczy czynu, który nie jest przestępstwem według prawa polskiego.§ 4.
Do czynności procesowych dokonywanych na wniosek sądu lub prokuratora państwa obcego stosuje się ustawy polskie. Należy jednak uczynić zadość życzeniu tych organów, aby przy dokonaniu czynności zastosowano szczególny tryb postępowania lub szczególną formę, jeżeli nie jest to sprzeczne z zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej.§ 5.
Koszty udzielenia pomocy prawnej ustala się zgodnie z art. 554 i 555.§ 1.
Wezwany z zagranicy świadek lub biegły nie będący obywatelem polskim, który stawi się dobrowolnie przed sądem, nie może być ścigany, ani zatrzymany, ani też tymczasowo aresztowany zarówno z powodu przestępstwa będącego przedmiotem danego postępowania karnego, jak i jakiegokolwiek innego przestępstwa popełnionego przed przekroczeniem polskiej granicy państwowej. Nie może być także w stosunku do niego wykonana kara orzeczona za takie przestępstwo.§ 2.
Świadek lub biegły traci ochronę przewidzianą w § 1, jeżeli nie opuści terytorium Rzeczypospolitej Polskiej chociaż mógł to uczynić w ciągu 7 dni od czasu, gdy sąd oznajmił mu, że obecność jego stała się zbędna.§ 3.
Wezwanemu świadkowi lub biegłemu przysługuje zwrot kosztów podróży i pobytu oraz zwrot utraconego zarobku, a biegłemu ponadto wynagrodzenie za sporządzenie opinii.§ 4.
W wezwaniu doręczonym świadkowi lub biegłemu stale przebywającemu za granicą należy zamieścić pouczenie o treści § 1-3. Nie należy natomiast zamieszczać zagrożenia stosowaniem środków przymusu z powodu niestawiennictwa.