Art. 6. - Umowa o komunikacji lotniczej. Bejrut.1966.04.25.

Monitor Polski

M.P.2021.1046

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 marca 1969 r.

Artykuł  6.

1. Statki powietrzne używane w komunikacji międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo Umawiającej się Strony, a także ich normalne wyposażenie, zapasy materiałów pędnych i smarów oraz ich zapasy pokładowe, w tym artykuły żywnościowe, napoje i tytoń, będą przy wwozie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zwolnione od wszelkich opłat celnych, kosztów inspekcyjnych oraz innych opłat i należności, pod warunkiem, że wymienione wyposażenie i zapasy będą pozostawać na pokładzie statków powietrznych do czasu ich wywozu.

2. Materiały pędne, smary, części zamienne, normalne wyposażenie i zapasy pokładowe, wwiezione lub zabrane na pokład statku powietrznego na terytorium jednej Umawiającej się Strony przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony lub na jego rachunek, a przeznaczone jedynie do eksploatacji, obsługi i naprawy statków powietrznych używanych przez to przedsiębiorstwo do eksploatacji uzgodnionych linii, będą traktowane, o ile chodzi o cło, koszty inspekcyjne oraz inne krajowe opłaty i należności, w sposób nie mniej korzystny aniżeli stosowany w odniesieniu do przedsiębiorstwa państwa najbardziej uprzywilejowanego.

3. Materiały pędne, smary i materiały specjalne, jak również części zamienne i zapasy pokładowe, służące do zabezpieczenia eksploatacji uzgodnionych linii, mogą być zdeponowane na lotniskach obsługiwanych przez każde z wyznaczonych przedsiębiorstw.

4. Przedmioty zwolnione na wyżej określonych warunkach nie mogą być wyładowane bez zgody władz celnych drugiej Umawiającej się Strony. W przypadku, gdyby nie mogły być wykorzystane lub zużyte, powinny być wywiezione w przepisanych terminach. Do czasu wywiezienia przedmioty te będą na życzenie wymienionych władz poddane ich kontroli, pozostając jednakże w dyspozycji wyznaczonego przedsiębiorstwa.